SULTAN BİRİNCİ ABDÜLMECİD

Sultan Abdülmecid was born in 25th day of April, 1823. He is the son of Sultan Mahmud II and Bezm-i Alem Mother Sultana. Bezm-i Alem Sultana was Georgian originated. Abdulmecid, followed his fathers footsteps, he admired the western civilisation, and like his father he was a reformist. In his 17th year, he succeeded his father Sultan Mahmud II, and, on the fourth month of his sovereign he declared the Reform Firman (Tanzimat Fermani), in Gulhane Park, Istanbul. He is known as the Sultan of the Reform Period. European historians and writers appreciate his reforms as well as his character.

Sultan Abdulmecid I was a fair and graicous sovereign, but, he used to have drinking alcohol since his youth. He died at the age of 39, because of tuberculosis. He was buried near the tomb of Sultan Selim III.

When Sultan Mahmud II was in his dead bed, Kavalali Mehmet Ali Pasha (Governor of Egypt) had revolted and defeated the Ottoman Forces in Nizip. Abdulmecid was acceded under such a chaotic condition. Egypt appeared as an European conflict with the Russian Navy’s arrival to Istanbul due to the Treaty of Hunkar Iskelesi.

England, Austria, Prussia and Russia assembled a conference to solve the problem between Kavalali and the Ottoman Empire. The European countries were against a strong administration in Egypt and they favoured the Ottoman Empire. The Treaty of London was signed in 1840. Due to this treaty; Egypt remained in the Ottoman authority, but, Kavalali Pasha and his sons took the administration. Egypt was imposed to pay 80.000 gold annual tax. Syria, Adana, Kyrite were left to the Ottoman Empire.

Another conference assembled in 1841 after the treaty of Hunkar Iskelesi had fallen due. France, England, Prussia and Austria joined to this conference and, the domination of the Straits was given to the Ottoman Empire, also, other countries’ battleships’ transit in the periods of peace was forbidden. With this conference; France and England ensured their safety in the Straits but, the Ottoman authority was declined.


Sultan Birinci Abdülmecid 25 Nisan 1823 günü doğdu. Babası Sultan İkinci Mahmud, annesi Gürcü Bezm-i Alem Valide Sultan'dır. Annesi Gürcüdür. Sultan Birinci Abdülmecid, babasının arzusu yönünde bir eğitim ve terbiye gördüğü için ıslahatçı fikirlere sahipti. Batı alemine karşı hayranlık besliyordu. Babasının vefatı üzerine, henüz 17 yaşında iken Osmanlı tahtına oturdu. Devletin ilerleyişi için Avrupayi hayat tarzının ülke çapında yaygınlaştırılmasını istedi. Saltanatının henüz dördüncü ayında ilan ettiği Gülhane Hatt-ı Hümayunu sebebiyle Tanzimat Dönemi padişahı olarak şöhret bulmuştur.

Sultan Birinci Abdülmecid batılı yazarların takdir ve sevgiyle andıkları bir padişahtı. Adil, merhametli, ıslahatçı, yenilikçi bir insan olan Sultan Birinci Abdülmecid, çok genç yaşlardan itibaren içki kullanmaya başladı. 25 Haziran 1861 tarihinde 39 yaşında iken İstanbul'da veremden dolayı vefat eden Sultan Birinci Abdülmecid, Yavuz Sultan Selim'in türbesi yanındaki mezarına defnedildi.

Sultan İkinci Mahmud, ölüm döşeğinde iken, Osmanlı Devleti'ne karşı ayaklanmış olan Kavalalı Mehmed Ali Paşa Osmanlı kuvvetlerini Nizip'te yenilgiye uğratmıştı. Sultan Birinci Abdülmecid böyle karmaşık bir ortamda tahta çıktı. Mısır Sorunu, Rus donanmasının Hünkar İskelesi Antlaşmasına uyarak İstanbul'a gelmesi üzerine bir Avrupa sorunu haline geldi.

Başta İngiltere, Avusturya, Prusya ve Rusya olmak üzere Avrupalı devletler, Osmanlı Devleti ile Mısır Valisi Kavalalı Mehmed Ali Paşa arasındaki Mısır Sorununu çözmek için bir konferans düzenlediler. Avrupa Devletleri Mısır'da güçlü bir yönetim istemiyorlardı. Kavalalı Mehmed Ali Paşa'ya karşı Osmanlı Devleti'nin tarafını tuttular ve bu ortamda Londra Sözleşmesi imzalandı (1840).

Buna göre; Mısır Osmanlı Devleti'ne bağlı kalacak, ancak yönetimi Mehmed Ali Paşa ve oğulları yürütmeye devam edecekti. Mısır 80.000 altın vergi ödeyecekti. Suriye, Adana ve Girit tekrar Osmanlı yönetimine bırakılıyordu.

Hünkar İskelesi Antlaşması'nın süresi bitince, Londra'da bir yeniden bir konferans düzenlendi (1841). Toplantıya Osmanlı Devleti'nden başka Rusya, Fransa, İngiltere, Prusya ve Avusturya katıldı. Konferansta alınan kararlara göre, Boğazlarda egemenlik hakkı Osmanlı Devleti'ne ait olacak, ancak barış döneminde hiçbir savaş gemisi boğazlardan geçmeyecekti.

Bu antlaşma ile Fransa ve İngiltere Akdeniz'deki güvenliklerini sağlamış oluyorlar, Osmanlı Devleti'nin boğazlar üzerindeki kayıtsız şartsız haklarına kısıtlama geliyordu. Rusya ise Hünkar İskelesi Antlaşması ile boğazlar üzerinde sağladığı üstünlüğü kaybetmiş oluyordu.