Eveettttt........

Bu benim belkide çocukluk hayalimdi. Hep ismimin bir gün afişlerde olacağını düşlerdim, ilk ve ortaokuldayken. Bana hep Sezen Aksu'yu anımsatan bir ismim vardı. Meral SEZEN.... Mahallemizde Aksu mahallesiydi bu arada. Bu yüzden olsa gerek hep çok severim Sezen AKSU'yu. Dinlemeye bayılırım herkes gibi. Aksu mahallesinde yaşayamıyorum artık ama, bana AKSOY soyadını veren bir eşim var artık. Meral SEZEN AKSOY ...... Bu hikayenin kahramanının adı artık....

Gelelim benim hikayeme.....

Yıllarca başkaları için çalışıp didindikten sonra, geriye dönüp baktığımda görüyorum ki yıllar ne kadar çabuk geçmiş. Evlenmişim, çocuk sahibi olmuşum, çocukluk hayallerimin peşinde koşmayı bir yana bırakın, ne olduğunu bile unutmuşum. Kendimi çalışma hayatına o kadar kaptırmışım ki sevdiklerimi, dostlarımı kaybetmişim. Zararın neresinden dönersek karmış, bunu bende öğrendim. Yapmak isteyipte bunca yıl sadece çalışmaktan yapamadığım herşeyi yapmak, sevdiklerime daha fazla vakit ayırmak, en önemlisi hayallerimin peşine takılmak istiyorum. Çocukluk günlerimden zihnimin taaa gerilerine ittiğim hayallerim artık yavaş yavaş hayata geçecek. Çünkü artık benimde kendime ait bir işyerim var. Bir süre rölantiye aldığım hayatımı biliyorum ki tekrar yukarılara taşıyacağım. Tekrar kendime güvenimi kazanıp, hayata kaldığım yerden tekrar devam edeceğim. Sevdiklerim ve dostlarımla elbette ki.

Herşeye ve herkese rağmen... Ne demiş Sang H.Kim: "Mağlubiyet son derece motive edicidir. Dibe vurduğunuzda en tepeden başka gidecek yeriniz kalmaz."